ανεμογεννήτριες

Κατασκευές που αποκαλούνται επίσης αιολικές μηχανές και έχουν την ικανότητα να μετατρέπουν την ενέργεια του ανέμου (αιολική ενέργεια) σε ηλεκτρική. Κατά κανόνα, αποτελούνται από μία φτερωτή που περιστρέφεται από τον άνεμο και μία διάταξη η οποία μετατρέπει την ενέργεια που προέρχεται από την κίνησή της σε ηλεκτρική. Αυτό σημαίνει ότι οι α. έχουν το σπουδαίο πλεονέκτημα να χρησιμοποιούν μία διαρκώς ανανεώσιμη ενεργειακή πηγή, τον άνεμο, που δεν είναι δυνατόν να εξαντληθεί και η οποία, σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι σε θέση να καλύψει ανάγκες εκατοντάδες φορές μεγαλύτερες από αυτές που έχει σήμερα ολόκληρη η ανθρωπότητα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι άνεμοι δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένοι στην επιφάνεια της Γης. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί η ενέργεια που παράγεται από μία α. είναι ανάλογη με την επιφάνεια την οποία σαρώνουν τα πτερύγιά της και με τον κύβο της ταχύτητας του ανέμου που την κινεί. Επομένως, η απόδοσή της εξαρτάται μεν από το μέγεθός της, κυρίως όμως εξαρτάται από τα ετήσια και τα εποχιακά αιολικά χαρακτηριστικά της περιοχής στην οποία χρησιμοποιείται (σε πολλές περιοχές οι χειμερινοί άνεμοι είναι ισχυρότεροι από τους θερινούς, ενώ σε άλλες υπερέχουν οι θερινοί, ενώ ρόλο παίζει ακόμα και η ημερήσια μεταβολή της έντασης των ανέμων, γιατί δημιουργεί διαφορές σε ώρες αιχμής). Η ισχύς των α. ποικίλλει από 1 έως 50 κιλοβάτ και η χρήση τους διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. Ιδιαίτερη σημασία έχουν τα τελευταία χρόνια τα λεγόμενα αιολικά πάρκα, δηλαδή πολλές μαζί α. συνδεδεμένες με το ηλεκτρικό δίκτυο, στο οποίο προσφέρουν την ενέργεια που παράγουν. Στην Ελλάδα, οι πρώτες έρευνες σχετικά με την παραγωγή ηλεκτρισμού από την αιολική ενέργεια άρχισαν από τη ΔΕΗ το 1977, ενώ πειραματικές εφαρμογές άρχισαν να γίνονται από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 σε νησιά του Αιγαίου, τα οποία είναι εκτεθειμένα σε ισχυρούς ανέμους σε όλη τη διάρκεια του έτους (μέση ετήσια ταχύτητα ανέμου 7 μ./δευτ. και τοπικά 8-11 μ./δευτ.). Τα πρώτα πειραματικά αιολικά πάρκα εγκαταστάθηκαν στην Κύθνο και ύστερα στη Μύκονο και την Κάρπαθο· είχαν μάλιστα αρκετά ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Η κατάσταση όμως φαίνεται λιγότερο ευνοϊκή για τις χερσαίες περιοχές της χώρας, στις οποίες το αιολικό δυναμικό δεν είναι αρκετά υψηλό, δηλαδή κυμαίνεται σε τιμές ετήσιας ταχύτητας ανέμου κάτω από 6 μ./δευτ. τον χρόνο (εξαίρεση αποτελούν μόνο η Εύβοια, η ανατολική Αττική και η ανατολική Πελοπόννησος). Οι τελικές εφαρμογές θα εξαρτηθούν και από πολλούς άλλους παράγοντες, όπως οι φυσιογραφικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, η εξέλιξη του κόστους των καυσίμων, οι κοινωνικές ανάγκες (ανεργία κλπ.) και οι τεχνολογικές εξελίξεις που θα επιτρέψουν βελτίωση της απόδοσης των αιολικών μηχανών. Η συνεκτίμηση αυτών των παραγόντων θα κρίνει πού θα πρέπει να παραμείνουν οι παραδοσιακοί τρόποι παραγωγής ενέργειας, πού θα δοθεί βάρος στην αιολική ενέργεια και πού θα χρησιμοποιηθεί συνδυασμός και των δύο μεθόδων. Εγκατάσταση ανεμογεννητριών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Αιολικό πάρκο σε νησί του Αιγαίου.